De Groot wordt gesteund door alle ziekenhuizen in de regio, de ggz, ouderenzorg, gemeenten en huisartsen. VWS bepleit in de houtskoolschets dat de acute zorg in alle regio’s onder een ROAZ-regio vallen. ‘Dat is een veel te grote schaal’, zegt De Groot: ‘Als je zorg dichtbij de patiënt wilt organiseren, moet het sub-regionaal’.

De Groot: ‘Hoe belangrijk de ROAZ’en ook zijn, de afstand tot die subregio’s is te groot. Dit klemt voor de WSD-regio des te meer omdat de huidige samenwerking uitstekend functioneert.’ Hij vindt het wel goed als de coördinatie van trauma- en covidzorg en de bewaking van de kwaliteit daarvan bij de ROAZ blijft.

Gesprekspartner

Een ander bezwaar van de gemeenten en zorgpartijen is dat in de houtkoolschets DSW geen gesprekspartner meer zou zijn voor de inrichting van de acute zorg in haar eigen regio (Delft, Westland, Schiedam). Dit omdat in beide ROAZ’en in Zuid-Holland andere zorgverzekeraars de grootsten zijn en in de houtskoolschets krijgen die de lead in gesprekken met zorgpartijen. Bovendien zijn de huisartsen en de ouderenzorginstellingen nu via de WSD georganiseerd. Ze zouden straks hun netwerken moeten omgooien.

In de WSD-regio werken de zorgpartijen, gemeenten, DSW Zorgverzekeraar en het zorgkantoor nu samen. Ze hebben convenanten opgesteld en werken aan een regionale visie voor (ouderen)zorg voor de toekomst. Hieruit is bijvoorbeeld het initiatief ontstaan dat door vergaande samenwerking tussen een verpleeghuis en een ziekenhuis kwetsbare ouderen zonder klinische opname rechtstreeks naar het verpleeghuis kunnen.

Spoedzorg

Een ander voorbeeld is de intentieverklaring die is getekend tussen een ziekenhuis en een huisartsenpost om gezamenlijk geïntegreerde spoedzorg op te zetten. Ook het tijdelijk verblijf van ouderen in urgente thuissituaties wordt gecoördineerd. Een ict-stuurgroep zorgt voor gegevensuitwisseling tussen zorgaanbieders in die regio. ‘Door die innovatieve regionale samenwerking wordt de zorg voor de (oudere) patiënt beter en toegankelijker. Dit vergroot het werkplezier voor het zorgpersoneel’, ziet De Groot.

De Groot: ‘Iedere subregio heeft een eigen, vaak specifieke zorgbehoefte. De zorgpartijen binnen die subregio’s kennen hun cliënten en hun zorgvraag het beste. Ze kunnen daardoor van dichtbij bepalen hoe je acute zorg met een lokaal netwerk van organisaties het beste organiseert. De zorg wordt zo, al naar gelang de behoefte, op maat aangeboden. Zorgpartijen binnen WSD weten elkaar dankzij korte lijnen en kennis van elkaars zorgaanbod uitstekend te vinden.’

Als recent voorbeeld noemt De Groot de covid-zorg, waarbij al vroeg in de eerste golf de partijen in deze regio patiënten zelf konden opvangen. De persoonlijke beschermingsmiddelen voor de verpleeghuissector zijn in eigen beheer geregeld. Twee jaar geleden werd tijdens de zware griepgolf binnen enkele dagen een crisisopvang uit de grond gestampt om ziekenhuizen te ontlasten.

Twee ROAZ’en

‘Dat kan niet meer zo soepel als de ROAZ dat overneemt, stelt De Groot. ‘Wat het extra moeilijk maakt is dat onze regio binnen twee ROAZ’en valt. Een landelijke structuur dient zich naar de regio te plooien en niet andersom. Ik maak me zorgen dat VWS het de laatste tijd in beleidsstukken steeds vaker heeft over centrale sturing. Wat we met elkaar hebben opgebouwd is een voorbeeld van hoe zorg regionaal kan worden georganiseerd. Dat mag door schaalvergroting en een meer centrale regie niet verloren gaan.’

Bron: Zorgvisie